Savremena motorna ulja su danas izložena veoma oštrim uslovima primene. Za
promenu kvaliteta ulja najuticajniji parametri su pre svega povećana temperatura
i pritisci, te prisustvo vlage, goriva, kiseonika iz vazduha, produkata sagorevanja,
metalnih čestica od habanja, prašine i drugih vidova nečistoća.
Zavisno od intenziteta promena određen je vek trajanja motornog ulja, nakon
čega je neophodna njegova zamena. Na taj način nastaju korišćena otpadna ulja.
Korišćena ulja prestavlaju opasan otpad za ljude i okolinu. Njihovo prisustvo u
rekama, jezerima i potocima ugrožava živi svet koji se u njima nalazi. Takođe ulja
zagađuju i zemljište pri čemu dolaze do izvora pitke vode. U korišćenim uljima se
nalaze teški metali i kancerogene materije koje sagorevanjem dolaze u vazduh u
vidu opasnih otrova dioksina.
Neverovatna je činjenica da je jedan litar koršćenog ulja dovoljan da zagadi milion
litara vode potencijalno upotrebljiva za piće.
Sve to ukazuje da iz ekoloških a i ekonomskih razloga korišćena ulja treba sakupiti
i adekvatno zbrinuti. Korišćena ulja prestavljaju korisnu sekundarnu sirovinu.
Zbog široke upotrebe ulja i njihove disperzije nemoguće je sakupiti sve količine
opadnih ulja. 50% korišćenih ulja se izgubi u procesu rada motora i mašina a 50%
je potencijalna količina koja se može sakupiti. U Evropi se od ove potencijalne
količine u proseku sakupi oko 70 %. Prema podacima Agencije za zaštitu životne
sredine u 2019 godini u Srbiji je sakupljeno oko 13% u odnosu na količine maziva
koje se mogu sakupiti.
Korišćena otpada ulja koja se u terminologiji stručnjaka za maziva nazivaju još i
rabljena ulja, moraju da se regenerišu radi ponovne upotrebe ili unište
adekvatnim postupcima. Postupci kojima se vrši konverzija korišćenih ulja u
komercijalno upotrebljive proizvode su mnogobrojni. To su rerafinacija, termički
kreking, gasifikacija, reprocesiranje, direktno spaljivanje… Među njima je
najpoznatiji termički kreking kojim se dobija gasno ulje odnosno dizel gorivo.